Fabric and Color

 Nowa ilustracja dla czasopisma dla dzieci Świerszczyk. 

Ilustracja do wiersza Ewy Zachary ,, Nieoczekiwane spotkanie ”. Wykonana jest techniką mieszaną akwarelą, tuszem i elementami kolażu. Temat to oczywiście sprzątanie świata: )

Dwa szkice z Bolonii. 

Uwielbiam spaghetti bolognese! : )

Jestem ogromną fanką sosu bolońskiego, ale tylko tego ( kilku składnikowego z winem ) ,który sama ugotuję. Jeśli, ktoś z Was go widział, lub konsumował, to zapewne wie, jakiego jest koloru : ) Dla mnie jest to kolor Bolonii !

Bolonię chciałam odwiedzić, odkąd założyłam , niestety wstyd się przyznać, konto na Pinterest, i tym sposobem ujrzałam wspaniałe zdjęcie Bolonii z lotu ptaka ! Setki ceglanych budynków, we wszystkich odcieniach czerwieni, zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Od tamtej pory, zamarzyłam, żeby odwiedzić to niesamowite włoskie miasto. Miasto tak piękne architektoniczne, że schowałam aparat fotograficzny, aby tylko podziwiać . Spacerowaliśmy uliczkami, wśród niezliczonych arkad, oglądając kościoły, których wnętrza zachwycały swym przepychem, malarstwami czy rzeźbami. Bolonia nazywana była kiedyś średniowiecznym Nowym Jorkiem z powodu dużej ilości wysokich wież. Niestety przetrwały tylko dwie… 

Chciałabym, kiedyś zamieszkać w Bolonii i przestudiować ją metr po metrze, szkicując i dokumentując jej cudowną architekturę. 

Florencja. Kolejny nasz przystanek , trochę dłuższy niż w Mediolanie , bo  tygodniowy : )

Aniołek pochodzi z obrazu : ” Trinity with Saints Benedict and Giovanni Gualberto” – Alesso Baldovinetti. 

Jeżeli Florencja to mistrz Sandro Botticielli.

Luca Signorelli – Crucifixion with Mary Magdalene

Poniżej jedna z witryn Vintage shopu. Kolorystyka tworzy gotowy dobór barw do obrazu : )

Muzeum porcelany. Ogrody Boboli i Bardini. I wspaniała muzyka Cykad. 

Florencja! Miasto sztuki. 

Na wstępnie muszę napisać, że wybierając miejsce na podróż poślubną, kierowaliśmy się przede wszystkim ilością muzeów : ) Uwielbiamy sztukę, rzeźbę i miasto, które odwiedzamy musi być bardzo intelektualne. Do podróży przygotowujemy się kilka miesięcy przed wyjazdem. Czytamy książki, przewodniki, oglądamy filmy dokumentalne, przyswajamy fakty historyczne. 

Florencja. Pierwsza moja myśl to Botticielli, druga Dawid, trzecia Katedra Santa Maria del Fiore, czwarta ogrody Boboli. I to wystarczyło, żeby odliczać dni do wyjazdu : ) Zwiedziliśmy kilka muzeów i wspomniane wyżej ogrody plus ogrody Bardini.

Muzeum Uffizi – cudowne obrazy Botticielliego ( uwielbiam jego malarstwa ) , szkice Leonardo da Vinci, Święta rodzina Michała Anioła, Caravaggio, Rafael, Tycjan czy Rubens, mogłabym tak wymieniać bez końca, ponieważ ta wspaniała galeria sztuki, posiada ogromne zbiory najwybitniejszych malarzy. Spacerowaliśmy ze szkicownikami, dzięki temu powstało wiele wspaniałych pamiątek, które pomogą mi w pracy nad ilustracjami. Malarstwa postanowiłam oglądać pod kątem kwiatów, które na nich się znajdują. Nie jestem w stanie opisać łąki w obrazie Wiosna Botticielliego, stojąc kilka centymetrów od niego, nie można oderwać wzroku od wspaniałych, różnorodnych kwiatów.

 Galleria dell’ Accademia – to oczywiście monumentalna rzeźba Dawida – Michała Anioła oraz cykl czterech nieukończonych rzeźb Jeńcy. Sama nie wiem co zrobiło na mnie większe wrażenie, czy posąg Dawida czy widok pracy, nieodgadnionych myśli, zarysowań. Patrząc na uwięzione torsy w skale, zastanawialiśmy się, co miał na myśli ten wielki umysł, jak prowadził ciosy, i jaki czuł strach, rozpacz, gdy wiedział, że nie zdąży ich ukończyć. Czy wiedział ?

Oh! Dawid : ) Odchodziliśmy i powracaliśmy, kilkanaście razy, by nadal stanąć przed jego obliczem. Monumentalność połączona z lekkością i bielą, nie są to wrażenia, które można opisać, należy je poczuć samemu. Patrząc na sklepienie w kaplicy Sykstyńskiej, następnie oglądając Dawida, nasuwa się pytanie : Jak ? : ) I na to pytanie odpowiadałam  sobie, wraz z  moim mężem,  prowadząc wielogodzinne rozmowy o sztuce, będąc w Watykanie czy we Florencji. Myślę, że nie ma nic bardziej rozwijającego niż dyskusje, o zobaczonych dziełach sztuki… 

Ostatni szkic i kilka bardzo starych książek z pięknymi okładkami . 

,, Jettchen Gebert” – Georg Hermann – pierwsze wydanie książki, Berlin 1907

Niebieska krowa, powstała wczoraj w nocy. Kilka dni temu, zachwyciła mnie zieleń lasu, do tego stopnia, że kilka jego elementów przyniosłam do domu. Szyszki, gałęzie dębu, buku czy leszczyny, otaczam się teraz nimi w swoim biurze i tworzę kolorowe ilustracje, jako odzwierciedlenie tego co mi ,, w duszy gra ” : )

Wraz z mężem jesteśmy ogromnymi fanami starych bajek i książek. Uwielbiamy czytać klasykę literatury światowej, w tym celu kupujemy używane książki. Nie ukrywam, że wybieram te, które posiadają piękne okładki czy ilustracje. Nasz księgozbiór jest bardzo obszerny, dlatego postanowiłam od czasu do czasu, pokazywać Wam moje perełki. 

” Jettchen Gebert ” – Georg Hermann, posiadam pierwsze wydanie z 1907 roku. Książka, która przeżyła II Wojnę Światową, tylko dlatego, że ktoś narażając swoje życie , nie spalił jej. Była ona na liście literatury zakazanej. Jej autor zginął w obozie koncentracyjnym w Auschwitz.